คำว่าแม่ไม่ได้มีไว้ให้เคารพเพียงอย่างเดียวแต่คำว่าแม่มีพระคุณมากมายไม่ใช่เพียงวันแม่เพียงวันเดียวที่เราจะให้ความสำคัญกับแม่แต่ทุกๆวันเราควรให้ความรักและความสำคัญกับแม่ แม่คือคนที่เลี้ยงดูเราตั้งแต่เล็กจนโตวันที่แม่เจ็บที่สุดสำหรับแม่แต่เป็นวันที่ดีที่ดีที่สุดของเรา แม่ทำทุกอย่างเกือบทุกเรื่องในบ้าน เพราะแม่ต้องคอยดูแลคนในครอบครัว คอยดูตั้งแต่ความเรีบยร้อยของบ้านและคอยเป็นห่วงคนในครอบครัว และเป็นคนที่คอยไปรับไปส่งเราทุกวันในตอนเช้า และตอนเย็นก็ไปรับ พอขึ้นรถแม่จะคอยถามทุกครั้งว่า “วันนี้เรียนเป็นไงบ้างลูก”และแม่จะเป็นคนที่ฉันคอยปรึกษาในทุกเรื่องเพราะแม่จะเป็นคนที่เข้าใจเรามากที่สุด อยากได้อะไรแม่ก็ให้ แต่ บางครั้งที่เราต้องคอยให้แม่ถาม ว่าทำการบ้านรึยัง? มีงานอะไรไหม? แม่ต้องพูดหลายๆครั้งจนทำให้แม่เบื่อ และหลายครั้งที่เราต้องทำให้แม่เสียใจแต่แม่คอยสอนและแม่ไม่เคยที่จะบ่นว่าเหนื่อยแต่เราสามารถรู้ได้ว่าเราที่ทำให้แม่ต้องเหนื่อยใจมากกว่าเหนื่อยกาย เมื่อเราประสบความสำเร็จในการเรียนแม่มักจะภูมิใจเสมอและให้คำชมแต่เมื่อไหร่ที่เราพลาดแม่ก็ไม่เคยที่จะดุด่า แต่แม่ให้กำลังใจแทน แม่ให้อภัยเราทุกครั้งที่ทำผิดและคอยตักเตือน แม่ไม่ได้เข้าข้างลูกมากเกินไปแม่มักฟังเหตุผลทั้งสองฝ่ายเพราะแม่เข้าใจว่าลูกเราไม่ได้ดีไปทุกอย่าง บางครั้งต้องมานั่งคิดว่าที่แม่ทำไปไม่ใช่เพราะหวังดีแล้วแม่จะทำไปทำไม ถ้าเราไม่ทำให้แม่เป็นห่วงแม่ก็คงไม่ต้องมาคอยถามแบบนี้ เวลาทำผิดบางครั้งก็อายที่ไม่กล้าจะขอโทษแม่ แต่ตอนนี้ไม่เคยที่จะอายเมื่อแม่กอดหรือหอมแก้มหรือจะต้องขอโทษที่ทำผิดเพราะที่ทำไปทั้งหมดเป็นการแสดงความรักที่แม่มีต่อเรา เมื่อโตขึ้นอยากจะเป็นฝ่ายเลี้ยงดูพ่อและแม่และทำหน้าที่ของลูกให้ดีที่สุด.....
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น